Иргэний нийгмийн тухай

Сая Larry Diamond, Marc Plattner нарын “The Global Divergence of Democracies” (Johns Hopkins University Press, 2001) хэмээх ном гарчиглаж суугаад ийм нэгэн зүйл олж уншлаа. Өнөөгийн Монголын нийгэмд үүнийг ойлгох их чухал санагдав. Манайд иргэдийг төр, улс төрийн намуудын эсрэг сөргөлдүүлэх, улс төрийн хэмээх тодотголтой бүхий л үйл ажиллагааг “хор найруулалт” хэмээн ад үзэх, улс төрийн намуудын зөвшилцлийг “бялуу хуваалт” хэмээн сэжиглэх зэрэг үзэгдлүүд газар аваад байгаа билээ. Сүүлийн үед шуугиан тариад байгаа иргэний гэх янз бүрийн хөдөлгөөнүүд ч гэсэн хүмүүсийн эмзэг сэтгэлзүйгээр тоглож, асуудлыг улам даамжруулж байна. Бид нухаа авах гээд нүдээ сохлоход хүрээд байгаа юм биш үү? Улс төрийн тогтолцоондоо итгэл алдарч, төр засгаа хүлээн зөвшөөрөхөө байх бол хамгийн аюултай зүйл. Бид хаашаа явна вэ?

The danger posed for the development of political society by civil society is that normative preferences and styles of organization perfectly appropriate to civil society might be taken to be the desirable—or indeed the only legitimate—style of organization for political society. For example, many civil society leaders view “internal conflict” and “division” within the democratic forces with moral antipathy. “Institutional routinization,” “intermediaries,” and “compromise” within politics are often spoken of pejoratively. But each of the above terms refers to an indispensable practice of political society in a consolidated democracy. Democratic consolidation requires political parties, one of whose primary tasks is precisely to aggregate and represent differences between democrats. Consolidation requires that habituation to the norms and procedures of democratic conflict-regulation be developed. A high degree of institutional routinization is a key part of such a process. Intermediation between the state and civil society, and the structuring of compromise, are likewise legitimate and necessary tasks of political society. In short, political society—informed, pressured, and periodically renewed by civil society—must somehow achieve a workable agreement on the myriad ways in which democratic power will be crafted and exercised.

Juan Linz and Alfred Stepan
GDD, 97