Элдэв балай адал явдалтай өдөр

Сэн сэнхийх салхитай нэг зэвүүн ч гэхэд хаашаа юм бэ, арай ч тэгж хэлж чадахааргүй өдөр эхлэж байлаа. Угаас багын цовоо цолгиун зантай хэмээн бусдад үргэлж ихэрхэж явдаг боловч яг үнэндээ юу ч бардаггүй мангар бацаан би УБ хотын төв шахуу гудамжаар алхаж явлаа. Юу болоод хар үүрээр шахуу ингэж явснаа нуун дарахыг үнэнхүү хүсэвч бусдад гайхуулах санаа төрсөн тул та бүхэнд эс өгүүлэн өгүүлсү.

1. Өдрөөс өдөрт тун тунгаар дасаж нэгэнтээ хайртай гэж хэлж чадаагүй алдсан нэгэн хөөрхөн охины царайг харалгүй удсан би бээр амьдралдаа анх удаа зориг төгөлдөр шийдвэр гарган түүний гэрлүү алхаж явлаа. Бодож цөхрөн санаагаар унаж элдэв янзын ялаа шумуулны хор идэж үхмээр байсан ч угийн цэрвүү сэжигч зангаасаа болоод яаж ч чадаагүй болохоор нэгэнт айдгаа авдрандаа хийчихээд алхаж яваа минь энэ билээ. Би бодолдоо дарагдан явсаар түүний гэрийн гадаа аль хэдийн ирчихээд хоёр цаг зогсож байгаагаа ч мэдсэнгүй. Бодож бодож бодын шийр 4 гэдгийг нэгэнт мэдэх болохоор бодохоо болилоо. Хаалгыг нь тогшлоо, нүдлээ, балбалаа, өшиглөлөө, иллээ, долоолоо… ёо арай гэж тэр нэг юм гарч ирлээ. Би арай л ухаан алдчихалгүй зогсож байгаад хайртай дуртай, хадаастай үдээстэй гээд л баахан юм ярьлаа. Эртний нэгэн балар өдөр түүнийг гуйн уйлж дуулж, үгээр хэлж үзгээр бичих шахуу юм болсон ч алдаж эндэж, хайр дурлалын шуурганд төөрөөд өнгөрсөн дурсамж дурдатгал маань санаанд тодхон. Гэвч өнөөдөр түүнийг эргэн нэхэн гуйн суухад тэр нэхэл хатуу шийртэй зан гаргаж чадалгүй бууж өглөө. Тэгээд л үнэнхүү сэтгэлээр бишрэн сүсэглэж, зүрхнийхээ гүнээс баярласан би бээр адал явдал уран зөгнөлт хайр дурлалынхаа үлгэрийг түүндээ ярьж эхлэвээ. Тэгээд л цаг хугацаа урсдагаараа урсаж өглөөний 5-н цагт бидний эхний болзоо дууслаа. Ингээд л би гэдэг хүн газраас хөөрсөн амьтан л хамаг амьтны тусын тулд хар үүрээр гэрлүүгээ харьж яваа минь энэ бөлгөө.

2. Үүрийн бүрээ үлээгээд цаг хагас өнгөрөөд, дахиад нэг цаг өнгөрч байлаа. Би гэрийн буг болсон ах эгч дүү нараа эргэхээр явж байтал манай хөрш айлын охин бас надархуу юм хамаг амьтны тусын тулд өглөөний дасгалаа хийж байх нь тэр. Би ч яахав хоёр долоо хоног 20 цаг түүнтэй хөрш байсныхаа хувьд очиж мэнд мэдэлцэж тараа таниулах хэрэгтэй гэж бодоод очив. Уулзаж уулзаж зогссоны эцэст цагаа хартал ахиад л өнөөх гайтай үүрийн бүрээ үлээгээд цаг хагас болоод нэг цаг дээр нэмээд дахиад нэг цаг өнгөрчихсөн байлаа. Өөрөөр хэлвэл би түүнтэй нэг цаг уулзчихсан байлаа. Тэгээд л би эх болсон зургаан зүйлийнхээ аль нэгнийх нь тусын тулд гэрлүүгээ орох хэрэгтэй болов. Гэтэл гай байшингийн булан тойроод айсуй. Би бултах газаргүй болж улаан нүүрээрээ тулахаар шийдлээ. Хажуу байшингийн хар Болдоогийн дээд давхрын айлын охины найз банди ирж байлаа. Би ч энд шилжиж ирээд удаагүй байгаа болохоор тур тар хийлгүй шиг байхаар шийдлээ. Гэвч гай хэзээд гайтай байдаг хойно бид хөлөөрөө учраа ололцох хэрэгтэй болов. Би булан тойроод, тэр булан тойроод булан тохой хайж олоод л мал шиг хөлөөрөө жийлцэнэ. Би цэл залуугаасаа хүн амьтантай үзэлцэж явсан болохоор түүнийг ганцхан кейкүдээд л дуусгалаа. Одоо л гэртээ морилох цаг ирлээ.

3.Үүдний хаалга онгорхой. Би ч гайхсандаа салж унах шахсан хүн болж зогслоо. Тэгэхгүй бол өчигдөр сураг чимээгүй таг болсноо тайлбарлах хэрэгтэй болно л доо. Миний заль амжилттай болж хэн ч намайг байцаасангүй. Ялангуяа ах Данзан эгч Бодоо нар нийлж рекэтлэсэнгүй. Би өдөржин шөнөжин чатласаар байгаад улайх шахсан муу Пентиум нэг буюу бичгийн машинаа асаалаа. Тар турхийлгэн чатлаж сууснаа гэнэт өлссөнөө мэдрэв. Мөлхөн шахан байж галын өрөөнд орон ус гурил (гурилаар хийсэн зүйлийг ингэж нэрлэв) олж идэв. Турж үхчээгүй дээрээ гол залгаж оройн андаа бэлдэж эхэллээ.

4. Гэнэт гарах ажилтай болж блогоо орхиод гарав. . .