Сонин гарчиглаж суутал Улс тунхагласны баяраар хэсэг бүлэг залуус Хятад эзэдтэй зочид буудал, үйлчилгээний газрууд руу дайрж, эд хогшлыг нь гэмтээсэн талаарх мэдээ анхаарал татлаа. Уг хэргийг сурвалжилсан “Өдрийн сонин”-ы сэтгүүлч

Монголд дур зоргоороо авирлах нь хэрээс хэтэрсэн хятад, солонгосчуудын эсрэг тэмцэх иргэдийн ажиллагаа идэвхжиж эцэстээ мөргөлдөөн болоход хүрээд буй бололтой.

гэсэн дүгнэлт хийжээ. OK, Хятад, Солонгосын иргэд Монголд олширсон хэмээх мэдээнд бухимдсан хэдэн залуус бухимдлаа ийнхүү ёс бус аргаар тайлсан байна гэж ойлгож болох юм. Гэтэл Sonin.mn дээр тавигдсан уг нийтлэлийн хариуд бичигдсэн уншигчдын сэтгэгдлүүд их эмзэглүүштэй санагдлаа. “Эр зоригтой, эх оронч залуус байна”, “Зөв, дэмжиж байна”-аас авахуулаад “Муусайн хужаа нарыг алаад өг” хүртэлх сэтгэгдэл асар олон байлаа. Эдгээр залуусын арга барилд шүүмжлэлтэй хандсан хүмүүс их цөөхөн харагдана лээ.

Хятад, Солонгос, Пакистан зэрэг улсуудын иргэд Монголд олноороо бизнес эрхлэх боллоо хэмээн яригдаад удаж байна. УБ-ын гудамж ч үүний үнэнийг илтгэх мэт: энд тэндгүй Хятад хаяг, Солонгос хоолны газар, г.м. Ядаж байхад тэд нүдэн дээр Монголчуудаас илүү сайхан амьдраад, илүү их мөнгө хийгээд байдаг. Мэдээж бухимдал үүснэ. Гэхдээ бухимдлаа гээд бид бүгд юу юугүй гудамжинд гарч, тэр хүмүүсийг хүчирхийлж эхлэх ёстой гэж үү? Аливаа нийгэмд радикал арга хэмжээ авахыг эрмэлзэх радикал үзэл бодолтой хүмүүс байх нь ойлгомжтой, гэхдээ дээрх нийтлэлд хариу сэтгэгдэл үлдээсэн хүмүүсийн дийлэнхи нь уг радикал арга хэмжээг дэмжээд байгаа нь үнэхээр санаа зовоож байна. Өнөөдөр эдгээр хүмүүс “Хятадуудыг алах хэрэгтэй” гэж хэлж байгаа бол маргааш “Эрлийз, хурлийзуудыг, казакуудыг, буриадуудыг” гэвэл яана (ингэж хэлдэг хүмүүс угаасаа бий л дээ). Еthnic hatred гэдэг их аюултай зүйл шүү дээ, энэ бүхэн хэзээ нэгэн цагт бидний өөрсдийн толгойн дээр буувал бид яах вэ?

Хүмүүсийн өнөөдрийн бухимдал ихэвчлэн эдийн засгийн асуудлаас үүдэлтэй гэж хэлж болно. Монголчуудын тэн хагас нь ядуурлын доод түвшинд амьдарч байхад хэн нэгэн Хятад, Солонгос гар учиргүй баяжаад байгаад дургүйцэж буй хүмүүсийг ойлгож бололгүй яахав, Монгол үйлчлэгчээ дээрэлхэж буй Солонгос хоолны газрын эзнийг хараад миний ч бас дургүй хүрдэг л юм. Гэхдээ хүчирхийлэлгүйгээр эсэргүүцлээ илэрхийлж болмоор санагдах юм. Тэр Солонгос эзэнтэй хоолны газраар үйлчлүүлэхээ больчих л доо, тэд биднээс мөнгө салгаж чадахаа байвал буцаад яваад л өгнө шүү дээ. Хятад гаруудад ноолуураа зарахаа боль л доо, Монгол компаниуд байдаг биз дээ? Цаашлаад, хэрэв үнэхээр уг асуудалд санаа зовж байгаа бол гадаадын иргэдийн визны асуудлыг чангалах шаардлага Засгийн Газарт тавьж болох юм, мөн гадны хөрөнгө оруулалтын хуулинд өөрчлөлт оруулахыг шаардаж болно. Эцсийн эцэст бид эх орондоо байна шүү дээ, ямар бослого гаргахаас өөр аргагүй болсон Францын цагаачид байгаа биш.

Эцсийн дүндээ асуудлын мөн чанар гадныханд биш, бид өөрсдөд ч байж мэднэ. Монгол хүний төлөө ажилласнаас хэн нэгэн Солонгост зарагдахыг илүүд үзэх хүмүүс байдаг л юм билээ. Монгол хүнтэй хамтарснаас хэн нэгэн Хятадыг сонгох хүмүүс ч олон байх, Монгол хүнээс зөвлөгөө хүсэхийн оронд хэн нэгэн Америкийн үгийг харах нь бүр ч элбэг. Өөрсдийгөө хүндэлж, бие биендээ итгэх нь бидний хувьд хамгийн чухал бус уу?

Зарим хүмүүсийн бичсэнчлэн, амжилттай бизнес эрхлэх нөхцөл байдлын хувьд гадныхан Монголчуудаас илүү их боломжтой байгаа нь авилгалтай их олон талаар холбоотой байх. Наад зах нь хэл ам, танил талаас айсан дарганцар Монголчуудаас биш, гадныхнаас хахууль авахыг илүү аюулгүй гэж үзэх байлгүй. Монгол хэтэрхий жижигхэн тул Монголчуудтай нэр холбогдсоноос сураггүй гадаадуудтай холбогдсон нь дээр гэсэн логик ажилладаг байж тун болзошгүй. Авилгал гэдэг бол эргээд л бидний асуудал. Өөрсдийн шийдэж чадахгүй байгаа зүйлд хэн нэгэн Солонгос өвгөнийг буруутгаад яах ч юм билээ.

Мөн иймэрхүү мэдээ олшрох тусам гадны хөрөнгө оруулалтын хэмжээ багасах болно гэдгийг давхар ухамсарлах хэрэгтэй мэт. Хэдийгээр гадныхан Монголд олширч буй нь санаа зовних шалтгаан байж болох ч, тэдний мөнгө бидэнд хэрэгтэй байна шүү дээ. Жижиг дунд бизнесийг бид өөрсдөө аваад явчихаж чадна л даа, гэхдээ их хэмжээний хөрөнгө оруулалт шаардагдах үед гадныхны мөнгө хэрэг болох нь ойлгомжтой. Тэднийг үүргэснээрээ бид өөрсдөө л хохирно.

Нэг зүйл нэмж хэлэхэд, манай сэтгүүлчид асуудалд хариуцлагагүй хандах юм аа. Дээрх сэтгүүлчийн хийсэн дүгнэлт бас л хүнд сонсогдож байна. “Монголд дур зоргоороо авирлах нь хэрээс хэтэрсэн хятад, солонгосчууд” гэж хэлэхдээ бодит баримт гаргаж тавих хэрэгтэй шүү дээ, хэрэв бодит баримт байхгүй бол дугай л өнгөрнө биз. Иймэрхүү байдлаар амны зоргоороо хүмүүсийн бухимдлыг хөөрөгдүүлэх ямар хэрэг байна аа?

Нийтлэл

PS: ядаж байхад яг энэ үед Ерөнхийлөгч Энхбаяр БНХАУ-д айлчилж таардаг нь ч юу вэ дээ гэсэн.

Сураг нь сонсогдсоноос эхлээд бөөн сүр дуулиан болоод байсан Бушийн айлчлал нэг юм дуусаж, Улаанбаатар минь санаа амарч байх шиг байна. Хэдхэн цаг үргэлжилсэн уг айлчлал УБ-чуудыг хальт сандраагаад авсан бололтой. Арга ч үгүй биз, урьд өмнө нь манайд ямар АНУ-ын Ерөнхийлөгч ирж байсан биш.

Монголд ирэхээсээ өмнө Буш Япон, Солонгос, Хятададаар дайрсан билээ. Азийн хамгийн нөлөө бүхий улсуудыг хамарсан АНУ-ын Ерөнхийлөгчийн айлчлалын хүрээнд Монгол Улс багтсан нь бахархууштай явдал юм. Уг айлчлал АНУ, Монголын хамтын ажиллагааг шинэ түвшинд аваачаад зогсохгүй “Монголын гурав дахь хөрш” гэдгээ батлаж буй АНУ-ын Ерөнхийлөгч Монголд ийнхүү айлчилсан нь манай хоёр хөршийн хувьд нэг ёсны дохио болсон биз ээ.

Бушийн Азийн аялал тийм ч бүтэлтэй байсангүй. Түүний Япон, Солонгосод хийсэн айлчлал үйл явдал багатай болж өнгөрөв. Японы хувьд, үхрийн махны хоригийн асуудал эцэслэн шийдвэрлэгдсэнгүй. Япон АНУ-аас жилдээ 1 тэрбум гаруй долларын үхрийн мах худалдан авдаг байсан бөгөөд АНУ-ын үхрийн махны хамгийн том экспортлогч орон байжээ. Гэтэл хоёр жилийн өмнө Японы Засгийн Газар АНУ-д шүлхий гарсантай холбогдуулаад тус улсаас үхрийн мах импортлохыг хориглосон байна. Буш, Койзуми хоёр энэ асуудлын талаар ярилцсан ч, ойрын үед асуудал шийдэгдэнэ гэдэгт найдацгааж буйгаа илэрхийлээд саллаа. Мөн Бушийг Өмнөд Солонгосоос явсны маргааш нь тус улсын парламент Иракт байгаа цэргүүдээ цөөлөх шийдвэр гаргасан нь Бушийг эвгүй байдалд оруулж орхисон. Харин Хятадад Буш шувт байдалд орсоор байгаад таарах шиг боллоо. Наад зах нь тэр хэвлэлийн бага хурлын дараа танхимаас гарч явахдаа цоожтой хаалга татаж хальт байдалд оров. Бантсандаа, “Зугтах гэж оролдсон чинь бүтэлгүйтдэг байна шүү” ухааны юм ярьж, инээж ханиасан шиг орж ирсэн хаалгаараа гарч яваа харагдсан (бас л юморлог гар шүү).

Угаасаа Бушийн Хятадын айлчлал шувт хаалга мөргөсөн байдалтай өнгөрсөн гэж хэлж болно. Хятадын телевизээр ч түүнийг нэг их гаргасангүй. Буш, Ху Жинтао хоёрын хэлэлцээр ихэвчлэн эдийн засгийн асуудлуудыг хөндсөн ч, хоёр улсын хувьд хамгийн тулгамдсан асуудал болоод байгаа юаний ханш ба АНУ-Хятадын худалдааны алдагдлын талаар Хятадын Ерөнхийлөгч олигтой амлалт өгсөнгүй. Тэрээр оюуны өмчийн асуудалд ч мөн тодорхой хариулт өгөлгүй булзааруулчихав. АНУ-Хятадын худалдааны алдагдал энэ жил 200 тэрбум долларт хүрэх магадлалтай байгаа билээ. Хятадын тал Бушийг харж үзэхийг бодсон уу яасан, Боинг компаниас 70 онгоц худалдаж авахаа түүний айлчлалын үеэр мэдэгдсэн. Энэ нь дөрвөн тэрбум орчим долларын наймаа болох аж. Бушийн Хятадаас чангааж чадсан зүйл энэ л байлаа.

Ямар ч байсан Азийн ах дүүс маань хальт бааварлаж байгаад Бушийг явуулчихав бололтой.

Энэ бүх бухимдлын дараа Монголд ирэх нь Бушийн хувьд нэг ёсны амралт болох шиг боллоо. Жаал айраг ууж суугаад, ганц хоёр сарлагтай танилцчихаад явах нь түүнд таатай байсан биз. Завсраар нь Буш Монголын ард түмэнд хандаж үг хэлэв. Иракийн дайн, эрх чөлөө, ардчиллын талаар ярьдгаа ярьлаа, мөн авилгалын талаар дурдаад өнгөрөв. Элбэгдоржийг ардчилсан хөдөлгөөний анхдагчийн нэг хэмээн онцолсон нь Элбэгдоржийн Засгийн Газрын хувьд чухал дэмжлэг болсон гэлтэй. Бушийн айлчлалын үед Монгол, АНУ-ын хооронд чөлөөт худалдааны хэлэлцээр хийгдсэн бол би хувьдаа их олзуурхах байлаа, гэхдээ Буш айлчилсан нь их юм гэж бодоод л сууж байна. Түүний Монголд ирсэн нь өөрөө асар том үзүүлэлт учраас нэг их даврах хэрэггүй байх л даа (гэхдээ л, жаахан ч гэсэн тулгачихгүй, манай дипломатууд хэт “дипломат” хүмүүс байдаг юм болов уу гэсэн… Монгол хүний зочломтгой зан ч нөлөөлсөн байж магадгүй л дээ, хүндэт зочноосоо янзан бүрийн юм шалаад суугаад байлтай биш гэж бодсон биз).

Бушийн айлчлал нэг иймэрхүү болж өнгөрөв. Түүнийг эзгүйд АНУ-ын Сенатад Иракаас цэргээ яаралтай татах талаар баахан яриа болоод өнгөрсөн билээ. Буш ч хэцүүхэн юм нь дээр бууж байгаа биз. Гэхдээ сарлаг найзтай болсон юм чинь, настр сайтай байгаа байлгүй гэсэн, 😀

Accompanied by his wife, Laura, Mr. Bush looked more relaxed and happy than at any point in his eight-day Asian tour.

гэж байна шүү.

New York Times article

Өнөөдөр энд сонгууль болов. Нью Йоркийн мэрийн сонгуульд Бүгд Найрамдах намаас нэр дэвшсэн Michael Bloomberg ялж, хоёр дахь удаагаа тус хотын мэрээр сонгогдлоо. Би ч угаасаа эндхийн орон нутгийн улс төр нэг их сонирхдоггүй л дээ. Гэхдээ нэг зүйл сонирхолтой санагдлаа. Bloomberg сонгуулийн сурталчилгаандаа хувиасаа 70 сая орчим доллар зарцуулсан гэнээ (тэр ч угаасаа биллионер юм чинь, аргагүй л дээ). Нийт сая хоёр зуун мянган хүн сонгуульд оролцсон бөгөөд тэдний 723,635 нь Bloomberg-ийн төлөө саналаа өгчээ. Нэг хүний санал $100 үнэтэй байсан байгаа биз? Бас л….

Rumsfeld-ын айлчлалын үеэр Монгол улсын Ерөнхийлөгч Н. Энхбаяртай АНУ-ын “Washington Post” сонины сурвалжлагч Bill Gertz ярилцжээ. Түүний нийтлэл хэд хоногийн өмнө тус сонинд нийтлэгдсэн байна. Gertz Монгол, Хойд Солонгос хоёрын харьцааны талаар онцлон бичихийг зорьсон нь сонирхолтой санагдлаа. АНУ сүүлийн үед Хойд Солонгосын асуудалд анхаарал тавихаас өөр замгүй болоод байгаа тул үүнийг сонирхох нь аргагүй л дээ.

Nongovernmental organizations from Mongolia are working quietly with North Korea’s totalitarians to help bring democracy to the Stalinist state, said Mongolian President Nambaryn Enkhbayar.

Манай ямар ТББ-ууд Хойд Солонгост үйл ажиллагаа явуулдаг юм бол?

Mongolia, which has cultural ties to Koreans dating to hundreds of years, thinks one of its exports to North Korea and elsewhere should be democracy and freedom.

Бусдад үлгэр дурайлал болохын тулд эхлээд өөрсдөө учраа олох хэрэгтэй баймаар юм. Ингэж ярих нь сайхан сонсогдож байгаа боловч яс юм нь дээрээ манайд байдал ямар байгаа билээ?

Mongolia also has been helping North Korean refugees who manage to reach the country by crossing through China. After initially returning some refugees to China, which in turn sent them back to North Korea, Mongolia’s government now helps Korean refugees reach South Korea.

Жилдээ манайхаар хэдэн refugee дамжин гардаг тухай тоо баримт мэдэхгүй биз?

Уг нийтлэлийг уншихын тулд энд дарна уу

Гаалийн Ерөнхий Газрын дарга Х.Баатарыг цагдан хорьсон нь эх орныг маань аалзны тор мэт хэрсэн авилга, хээл хахуулийн тогтолцоог үгүй хийх эхний шийдвэртэй алхам боллоо хэмээн бодно.

Үйл явдал цааш хэрхэн өрнөх нь сонирхолтой санагдана.

Цасан нуранги бяцхан доргилтоос эхтэй байдгийн адил Х.Баатарт эрүүгийн хэрэг үүсгэн шалгавал улс төр, эдийн засгийн бүлэглэлүүдийн багагүй нөлөө бүхий гишүүдийн хууль бус үйл ажиллагаа сөхөгдөх тул эрх мэдэлтнүүд энэ хэргийг замхруулах гэж оролдож болзошгүй.

Энэ нь авилга, хээл хахуулийн эсрэг нийгэмд үүсээд буй хүсэл эрмэлзэлийг сөрсөн үйлдэл болох тул иргэд эсэргүүцлээ илэрхийлэн, авилга, хээл хахуультай холбогдох хэргүүдийг даруй шалгахыг шаардах болно.

Эрх баригчдын зүгээс энэ эрмэлзэлийг саармагжуулах аливаа алхам үйл явдлын өрнөлийг улам хурдасган, улмаар иргэд нэгдсэн зохион байгуулалтанд орон, эсэргүүцлийн хөдөлгөөн өрнөж болох юм.

Авилга Монголд эрсдэл авчрах түвшинд хүрснийг олон улсын шинжээчид удаа дараа сануулсаар байна. Ялангуяа Мянганы сорилтын Корпораци. Дотооддоо ч энэ талаар хүлээн зєвшєєрсєн хандлага, уур амьсгал зонхилсоор. Засгийн газар авилгатай тууштай тэмцэхээр “хатуу шийдэж” яавал дээрийг ярилцсан. За энэ ч яахав, болж єнгєрсєн үйл явдал.

Ойрын єдрvvдэд Гаалийн Ерєнхий газрын дарга Х.Баатар тэргvvтэй гаальчдыг баривчлан саатуулж, ихээхэн хэмжээний авилгын хэрэгт холбогдуулан шалгаж байгаа уйл явдал Монголын улс тєр, эдийн засгийн ертєнцийг шуугиулж байна. Хэвлэл мэдээллийн хэрэгслvvдээр харилцан адилгүй боловч ойролцоо мэдээллvvд цацагдаж байгаагаас үзвэл Х.Баатар улс тєрийн хүрээний цєєнгvй хүмүүсийг чирж, улайж байгаа бололтой юм. Хамгийн гол нь тэрээр Шадар сайд Ч.Улааныг чирж унана гэж хэвлэлийнхэн дүгнэж байна. Тэр хоёр нэг ангийн хүүхдүүд гэсэн. Шадар сайдын зєвлєх Б.Євгєнхvv хэрэг явдлын эхний эгнээний баривчлагдагсдын нэг байсан явдал энэ таамаглалд гогцоо болж байгаа бололтой юм. Мэдээж Парламент дах намууд аль аль талдаа үйл явдлыг шүүн хэлэлцэж байгаа нь ойлгомжтой. Гэвч юу гэж яриж байгаа нь одоогоор нууц хэвээр байсаар байна. Зарим хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэлд бичсэнчлэн МАХН-ын дотоод зєрчлийн туйл гэж махчлан ойлгох бололцоогүй гэдгийг үйл явдлын єрнєл харуулах гээд байх шиг.

Одоо болтол хэн ч энэ хэргийн захиалагч хэн бэ гэдгийг тєдийлєн сонирхоогүй хэвээр байна. Миний бодлоор үүнийг л хамгийн түрүүнд сонирхох хэрэгтэй мэт санагдана. Хэрэгт холбогдогсод бараг 100% МАХН-ынхан байгаа нь маш их сонирхол татаж байна. Үнэндээ одоогийн Засгийн газар МАХН-ын буулганд байгаа тэрэгний шар шүү дээ. Засгийн газрын тэргvvн хэвлэлийнхний асуултанд хариулахдаа хэрэг явдалд ямар ч оролцоогүй гэсэн байр суурийг илэрхийлсэн. Хэний ч мэдээжээр тийм байх бололцоо байхгүй. Яагаад гэвэл гааль, тагнуул, цагдаа аль аль нь Засгийн газрын бүтцийн байгууллагууд. Ерєнхий сайдын чиглэлгvй ажиллах менежментын бололцоо байхгүй гэж тааварлаж болох. Гэвч энэ тааварт “Хамтарсан Засгийн газар” гэсэн томъёолол, түүнд агуулагдаж байгаа улс тєрийн нєхцєл тээг болж байгаа.

Энэ єнцгєєс харвал үнэхээр МАХН-ын дотоод зєрчил мэт. Гэвч яг нарийндаа тийм биш юм гэдгийг илэрхийлсэн хэрэг явдал тун ойрын хугацаанд болох гэж байна. Үндсэндээ Монголд улс тєрийн хүрээнд эргэлт хийгдэх магадлалтай болоод байна. Гагцхуу энэ эргэлтэд Х.Баатар шалтаг болж байгаагаараа гавьяат үйлс бүтээж байна уу, зүгээр л зайлуулагдаж байна уу гэдэг л сонин байна.

24 цаг… Хэрэг явдал 24 цагийн дараа хэрхэн эргэхийг анхааралтай ажиглая…

Хэдхэн сарын дараа буюу 2006 оны 1 сарын 31-нд АНУ-ын Төв Банк болох Federal reserve-ын Chairman Alan Greenspan-ы томилолтын хугацаа дуусна. Greenspan ирэх жил 80 нас хүрэх бөгөөд тэрээр сүүлийн 18 жил АНУ-ын (i.e. дэлхийн) мөнгөний бодлогыг тодорхойлсон билээ. Цоглог хөгшин шүү.

Энэ долоо хоногт Bush Greenspan-ы залгамжлагчийг зарлалаа. АНУ-ын Төв Банкны Ерөнхийлөгчийн сэнтийд Princeton-ы Их сургуулийн профессор Ben Bernanke залрах бололтой, учир нь Сенат Bush-ийн сонголтыг дэмжих магадлал тун өндөр байгаа гэцгээж байна. Bernanke бусад кандидатуудыг бодвол олон жил их сургуульд багшилсан цэвэр академик, түүний хоёр ч сурах бичиг их сургуулиудад түгээмэл хэрэглэгддэг. 2002 онд Bush Bernanke-г Federal Reserve-ын Board of Governors-ын гишүүн болгож, улмаар 2005 онд Ерөнхийлөгчийн дэргэдэх Council of Economic Advisors-ын тэргүүнээр томилсон байна. Түүнийг хүмүүс улс төрийн туршлага муутай, хэт академик гэж шүүмжилж буй ч, ихэнхи шинжээчид түүний томилолтыг таатай хүлээн авчээ. Тэд Bernanke-г Greenspan-ы бодлогын чиг баримжааг алдагдуулалгүй цааш нь авч явах чадвартай эдийн засагч хэмээн үнэлж байна.

Миний бодлоор, цэвэр академик чадвар Fed-ын Ерөнхийлөгч мэт асар их мэдрэмж шаардсан ажилд хангалттай бус санагдах юм. Насаараа их сургуулийн тухтай өрөөнд суучихсан нөхөр хэр мэдрэмжтэй байж чадах бол? Гэхдээ академикийн хувьд Bernanke цоорчихсон нөхөр гэдэг нь ойлгомжтой л доо, тэгэхээр хурдан сурах биз. Юутай ч, нэг хэсэг financial markets асар хөдөлгөөнтэй байх бололтой, тэр нь ч мань мэт шиг investment-гүй бачкад ямар хамаа байхав дээ гэсэн…

Хоёр гурван жилийн өмнө Bernanke-гийн нэг лекцэнд сууж байж билээ, Greenspan-ыг орлоно гэдгийг нь мэдсэн бол илүү их анхаарал тавьдаг байж, юу ярьж байсныг нь таг саначихсан байна шүү. Ямар ч байсан асар юмор сайтай, сахалтай нөхөр байх шиг байсан, :D.

Rumsfeld-ын айлчлалын тухай гадаад, дотоодын хэвлэлд:

Өнөөдөр

Дараа нь [Рaмсфелд] Ерєнхий сайд Ц.Элбэгдоржтой уулзлаа. Энэ vеэр Монгол Улс АНУ-тай чєлєєт худалдааны хэлэлцээр байгуулах сонирхолтой байгаагаа илэрхийлэхэд Пентагоны тэргvvн энэ талаар дэмжлэг vзvvлэхээ илэрхийлж, уг асуудлаар конгрессийн гишvvд хуулийн тєсєл санаачлан ажиллаж байгааг хэлсэн юм.

Washington Times:

Asked if Mongolia fears living between two authoritarian neighbors — Russia and China — Mr. Sharavdorj said, “I do not perceive any concern from our neighbors to the current level of Mongolia-U.S. military ties. We also do have similar military cooperation with the militaries of Russia and China.”

USA Today

“I congratulate the people of Mongolia, the government and the armed forces of Mongolia for selecting that (peacekeeping) as a principle aspect of their military focus, and certainly the United States is anxious and willing and ready to be of assistance,” Rumsfeld said.

DefenseLINK News

Mongolia, a nation just smaller than Alaska and situated between Russia and China, has an 11,000-member military that’s striving to become “an internationally recognized, credible peacekeeping force,” a senior military official traveling with Rumsfeld told reporters on background.

With plans to elevate its Five Hills Training Center into a “peacekeeping center of excellence,” the Mongolian military is in the throes of transforming its military into what the official said it hopes will ultimately become “the speed dial of the United Nations.”

Voice of America

Asked whether Mongolia’s neighbors, Russia and China, have expressed any concern about the growing U.S. military relationship with Mongolia, Secretary Rumsfeld asked, “why should they?”

Yahoo News

Defense Minister Tserenkhuu Sharavdorj gave Rumsfeld a carmel-colored horse as a gift. The secretary tied a blue sash around the horse’s neck and, following custom, asked that it be kept for him here.

“I’m going to name this horse Montana,” he said. “When I drove in today, I looked at the landscape and it reminded me of Montana.”

НҮБ гэснээс, өнөөдөр НҮБ-ын “төрсөн өдөр” юм байна. НҮБ энэ жил 60 нас хүрч байгаа аж: United Nations Day.

PS: link явуулсан хүмүүст талархав, 😀