Гүрж, Лебанон, Украин, Киргиз гээд л… сүүлийн үед дэлхий даяр олон нийтийн “хувьсгал” ар араасаа хөвөрсөөр байна. Domino effect нь юм болов уу (ер нь хүмүүс хамгийн дураймтгай амьтад гэдэг байхаа?) Хамгийн сонирхолтой нь, эдгээр хувьсгалууд бүгд өөрийн гэсэн таних тэмдэг, бэлэгдэл, өнгөтэй байлаа. Гүржид ягаан сарнайн хувьсгал мандаж, Лебаноны ард түмэн хуш модны хувьсгал хийсэн бол, Украинд улбар шар жүржийн хувьсгал ялаад байна. Хөөрхий Киргизууд харин учраа мэдэхгүй нэг бол алтан зул цэцэг барьж гүйгээд л, нэг бол шар өнгийн далбаа мандуулж, нимбэг тараагаад л… цаашдаа яах юм бол доо.
“Эрүүл нийгмийн төлөөх иргэний хөдөлгөөн” хэмээх сүржин нэртэй залуус ч яаж дутахав, шар зангиагаар гангардаг болсон байна. Хувьсгалын өнгө ийнхүү манайд үргэлжилж байгаа юм байх. Харамсалтай нь, гарууд хальт uncool өнгө сонгосон байх юм, очиж очиж шар байхдаа яахав дээ. Хэрэв би “хувьсгал” хийвэл арай сонирхолтой, илүү sexy өнгө сонгох байлаа – hot pink ч юм уу, deep red… 
Гэснээс, ер нь “хувьсгалчид” бэлэгдэл, өнгө зэргээ яаж сонгодог байна аа? Энэ янзаараа wannabe хувьсгалчдад өнгө зохицол, дизайн талын зөвлөгөө өгөх mini-industry гарч ирэх юм байна л даа. Ийм төрлийн ном бичвэл айгүй л бол асар зарагдаж балай авна даа: “How to choose a color for your revolution”, “Orange is the new black: the best colors for a revolution” ч гэдэг юм уу… санадаг л санаа, 
On a more serious note, Энтик-ыханд “Монгол Киргиз, Лебанон биш шүү” гэдгийг сануулмаар байх юм. Хүмүүс дүрдээ итгэчих болтой юм аа… Анх тэднийг гарч ирж байхад өөрийн бодлoo ийнхүү сийрүүлж байлаа: “Эрүүл нийгмийн тухай”
Photo courtesy of Achbold.